Complotdenkers heb je in soorten en maten. Er zijn ultrapersoonlijke theorieen die maar door een enkel persoon aangehangen worden, en andere complottheorieen die door hele volksstammen worden geloofd. Zo bestond daar de wijd verbreide aanname, dat er een, veelal onzichtbare entiteit bestond die er op uit zou zijn om mensen van goede wille te verleiden, en hen allerlei aanlokkelijke, maar verboden, voorstellen in hun oor te fluisteren, teneinde hen te corrumperen.
Gelukkig was daar de bijbel, een ultra-helder boek, dat de mensen een leidraad bood om deze influisteringen te weerstaan. Vooral het woord van Jezus, die liefde predikte, kon ons helpen om de hatelijke influisteringen van de duivel te negeren. Op dit moment zou ik heel gelukkig zijn als er een soort bijbel bestond dat ons kon helpen om de hedendaagse influisteringen te beoordelen op hun waarheidsgehalte.
De meest aangehangen complottheorie van dit moment is, mijns inziens, de aanname dat Poetin delen van Europa wil veroveren en dat daarom een oorlog onvermijdelijk is. Een grote stoet van generaals, militaire experts, diplomaten, redactionele commentatoren, collumnisten, enz., laten ons dag in dag uit weten dat we ons moeten voorbreiden op een invasie van Rusland en dat de beste manier om dit te voorkomen, is om de oorlog in Oekraine steunen.
Zoals ik al zei, er is jammer genoeg geen boek dat ons helderheid kan verschaffen over het realiteitsgehalte van deze theorie. Ik ben hier dus op mezelf aangewezen, en ik wil me daarom concentreren op de gevolgde strategie. De vraag is of de strategie tot een gunstig resultaat kan leiden.
Mijn inschatting van de strategie van de Oekrainese bevelhebbers is, ik ben, moet zeggen duidelijk beinvloed door het Youtube kanaal van the Duran, om elke vierkante meter die de Russen willen veroveren, te verdedigen met alle mogelijkheden voorhanden. Dit houdt in dat er vooral gereageerd wordt op de akties van de vijand. Als de vijand hier aanvalt, dan gaan we hier verdedigen, want we willen geen gebied opgeven. Kortom, er is geen strategie, alleen een refleksmatig reageren op de akties van de vijand.
En op een grotere schaal zie ik de houding van de Europese regeringsleiders ten aanzien van de oorlog in Oekraine sterk lijken op de gevolgde 'strategie' van Oekraine. Omdat Rusland nu eenmaal Oekraine binnengevallen is, is dit nu automatisch ons Europese slagveld geworden. We kunnen het ons niet veroorloven om deze oorlog te verliezen, want dat zou Rusland vrij spel geven om te doen wat het altijd al wilde doen: uitbreiding van hun rijk. Daarom moet Oekraine met alle middelen voorhanden gesteund worden.
Terwijl wij niet voorbereid zijn om een werkelijke oorlog te voeren, draait de propaganda-oorlog overuren. De persoon van Poetin krijgt duivelse trekken aangemeten, uit zijn mond komen slechts sluwe verzinsels. Woorden, die op het eerste gezicht redelijk overkomen, hebben slechts tot doel om ons op het verkeerde been te zetten. Er is feitelijk geen gesprek met hem te voeren.
Deze voorstelling van zaken brengt ons echter in een lastig parket. Terwijl het aan de ene kant duidelijk is dat we ons op dit moment niet kunnen verdedigen, doen we er alles aan om Rusland te schofferen. Kortom: dit is een handelswijze die niet speciaal getuigt van strategisch inzicht, een handelswijze die ons in een zeer kwetsbare positie kan brengen.
Een waarlijke strategie zou mijns inziens zijn, dat gegeven onze terechte onwillendheid om direkt oorlog met Rusland te voeren, gegeven ons gebrek aan munitie, aan tanks, aan luchtafweergeschutsystemen, aan soldaten, aan strategie, om ons verlies in Oekraine te nemen en ons te bezinnen op onze geopolitieke houding ten opzichte van Rusland.
Want willen we werkelijk ons buitenlands beleid baseren op een complottheorie?